Potas jest pierwiastkiem, którego zastosowanie jest szerokie: od wyrównywania ciśnienia krwi, po zdrowie układu krwionośnego czy rolę wspomagającą w okresie wyczerpania psychofizycznego. Aby zwiększyć jego przyswajalność, należy zwrócić uwagę na kilka aspektów. Co warto zrobić?
Popularnymi źródłami występowania potasu są ziemniaki, banany, awokado, pomidory, grzyby czy niektóre gatunki ryb (np. mięso flądry). Mimo starań samo dostarczenie odpowiednich ilości tego pierwiastka z diety może być niewystarczające. Włączenie suplementacji potasem jest, po konsultacji z lekarzem, nieodzowne dla prawidłowej gospodarki minerałów w organizmie.
Zwykle przyjmuje się, że typowa dawka suplementacyjna potasu wynosi 55-99 mg dziennie. W jaki sposób należy zadziałać, by podaż ta była najbardziej efektywna?
Warto wiedzieć, że niedobór potasu łączy się bezpośrednio z niedoborem magnezu. Hipokaliemia jest trudna do wyrównania w przypadku, gdy w organizmie brak jest odpowiedniej ilości magnezu. Dlatego należy działać dwutorowo, przyjmując potas i magnez razem.
Aby zwiększyć wchłanialność potasu, można dołączyć do diety inne leki czy suplementy. Specjaliści podają, że suplementacja potasem przebiega efektywniej, gdy łączy się do z witaminą B6, witaminą K, sodem, manganem, żelazem, cynkiem i fosforem.
Właściwy poziom potasu u zdrowego człowieka jest łatwy do utrzymania — chyba że przebywa w gorącym klimacie, spożywa duże ilości kawy czy alkoholu, a także intensywnie ćwiczy. Istnieją jednak specyficzne grupy pacjentów, u których może dojść do wypłukania tego elektrolitu, a w konsekwencji pojawienia się stanu hipokaliemii.
Na niedobory potasu mogą cierpieć osoby, u których pojawiają się biegunki i wymioty, którzy chorują na nerki, cukrzycę, choroby układu sercowo-naczyniowego czy hiperaldosteronizm.
Do niedoboru potasu przyczynia się przyjmowanie leków diuretycznych, mineralokortykosteroidów, amfoterycyny B, cisplatyny, aminoglikozydów.
Na rynku można spotkać się z kilkoma postaciami potasu (m.in. asparginian, glukonian, wodorowęglan, cytrynian). Najważniejszą kwestią przy wyborze odpowiedniego preparatu jest nie tyle jego postać, a forma. Należy wybierać lek, którego działanie jest potwierdzone klinicznie.